Sunday, April 26, 2015

Немој!

    Немој, те молам, не сакај ме, остави љубовта да замине исто онака како што дојде. Немој, не сакај ме , така ќе ми ги скратиш крилјата кои сега безгрижно ги ширам. Немој, не сакај ме, не стишувај ми го гласот кој вришти од мене и кога молчам. Немој, не сакај ме, не гаси го сјајот во моите очи  кој го осветлува моето постоење. Немој, не сакај ме, остави ми го здивот кој го полни мојот дух да се шири наоколу. Немој, не сакај ме, не уривај ми го светот граден со надежи. Немој, не сакај ме, хоризонтот нека остане крај за моите погледи. Немој, не сакај ме, само така нема да престанам да минувам низ животот играјќи по патиштата. Немој, не сакај ме, мојата болка мене ми е претешка, со твојата не би знаела да се справам. Немој, не сакај ме, мојата солза најдобро се тркала по мојот образ. Немој, не сакај ме, бидејќи веќе секое објаснување е непотребно. Немој, не сакај ме, најубава сум со живоста во моите вени. Немој, не сакај ме, и онака е премногу тешко. Немој, не сакај не, овој пат е претесен за двајца. Немој, не сакај ме како што ме сакаат сите!