Стисок

Потпрена на прозорецот се надеваше дека ќе слушне нешто повеќе од ветрот кој ги нишаше гранките натрупани со снег. Часовникот веќе одамна ги помина бројките кои ја убиваа надежта, а таа сѐ уште чекаше. Неотворено вино ја красеше масата која оваа ноќ остана празна. Не издржа повеќе, го отвори и ја нали чашата малку повеќе од вообиченото, се соочи со фактот дека нема да дојде и оваа ноќ, па реши сепак да ја направи посебна, пушти тивка балада и се навали на фотељата од која убаво се гледаше пламенот кој го правеа дрвата. Посака да запали и цигара за целата слика да ја направи комплентна, но се откажа, веќе почна да се препушта. Пламенот кој ѝ одблескуваше во очите почна да ѝ навлегува и во мислите, таков беше пламенот кој тој го разгоруваше во неа, голем, силен, несопирлив. Голтна полека од виното, сакајќи да го почувствува како ѝ поминува низ грлото, си играше со чашата како тоа да беше неговата уста, овој пат премногу студена за вакво жешко срце. Ја остави на масичката до неа, издиша длабоко и ги затвори очите, дозволи музиката да ја одведе во еден друг свет, свет на задоволства.

                 Во тој миг тој се најде до неа, раката му тргна кон градите и ѝ го откопча првото копче, со усните почна да ја бакнува по вратот, додека се обидуваше да ја ослободи од таа проклета кошула. Го откопча и прслукот кој во тој момент не ѝ даваше да диши убаво, а многу воздух ѝ требаше во оваа возбудена состојба. Неговата рака се најде на нејзиниот задник и почна да се спушта надоле, завршувајќи го својот пат кај нејзиното меѓуножје, да го смири огнот кој таму веќе гореше, галејќи ја се побрзо и побрзо. Ги рашири нозете и почна да си игра побрзо и побрзо. И додека едната одвреме навреме ја стискаше силно меѓу нозете, со другата се галеше по телото одејќи кон градите каде шо завршуваше со силен стисок кој од неа вадеше звуци кои дополнително ја загреваа атмосферата која веќе почна да врие.

                 

               

                        Повеќе не можеше да се запре, вдишуваше и издишуваше се побрзо, кожата ѝ стануваше претесна, гласот посилен. Задоволството им се приближуваше на границите кои можеше да ги поднесе и пак се враќаше назад, си играше со нејзината издржливост. Но таа не престануваше, стануваше уште побрза, посилна, и тогаш кога почувствува дека е најблиску до врвот на најголемото задоволство стисна така што од неа излезе најсилниот звук и како целата возбуда да се ослободи и излезе од неа.
 

             Издиша длабоко и се почувствува многу подобро од кога започна. Беше среќна што не дозволи оваа ноќ лошо да заврши за неа, ги отвори очите, се насмеа и го допи виното до чашата. Ѕвончето заѕвони и знаеше дека тоа е тој. Го погледна часовникот, беше премногу доцна. Си ја закопча кошулата и си нали уште една чаша вино, вратата остана затворена.