Разбуди ме

Покриена со надежи и желби, легната на полјаната на фантазијата заспав и почнав да сонувам. И додека ме гледаш како без грижно пловам во тој свет на шеќерни патишта удри ме со рака и разбуди ме, не дозволувај да тонам. Набркај ме од таму каде што воздухот е сладок и ноќта блескава, подудри ме колку што можеш посилно се додека не ги отворам очите широко. Кажи ми дека сум жива и дека сонот не е живеење, потсети ме каде сум и до каде се границите. Помогни ми да ја дофатам реалноста и да го заборавам сонот на вечните фантазери,подобро да ја плачам реалноста отколку да ја лажам иднината. Не дозволувај да ме мамат убавините на други светови додека мојот се руши. Разбуди ме, врати ме од патот на соништата, додека не сум се уште далеку и твојата рака се уште може да ме дофати. Разбуди ме, не двоуми се, нема поголемо зло од лажна вистина, ако ти значам разбуди ме, ако треба и со шлаканица. Создадената илузија може да ми го украде утрото, она кое те буди со зрак светлина. Зарем сакаш да ја испуштам суштината и да ја одиграм погрешната улога во животот, запри ме, собери сили и разбуди ме. И кога ќе бидам уморна, дозволи ми да ги затворам очите, да одморам, да заспијам, но штом ќе видиш дека сонувам казни ме, бидејќи лажниот сонот не ја подобрува реалноста.