Saturday, April 20, 2013

Средба

Еден ден повторно ќе се сретнеме, ќе седнеме и кратко ќе позборуваме. Пак ќе ги размениме погледите и ќе се навратиме на она што некогаш било, ќе се насмееме бидејќи тие спомени можат да донесат само насмевки. Нема да биде тешко да си ги подадеме рацете и да ја навалиме главата на другото рамо. Нема да лажеме, добри си ги познаваме душите еден на друг, лагата може само да го уништи моментот, но неи вистината, бидејќи еден на друг си бевме потпора и најголема пречка, заедно учевме, се боревме, си ги обликувавме души. И двајцата ќе знаеме тогаш како е да се чекори без љубов, и воопшто нема да биде тешко да си признаеме дека ни најмалку не му е лесно на едниот без другиот, но нема ниту да се покаеме бидејќи и двајцата научивме да не се вртиме назад. Ќе се поздравиме со блесок со очите и среќа што ја имав таа чест да бидам и учителка и твој ученик, и знам дека никогаш нема да се заборавиме бидејќи добро научените лекции вечно се паметат.