Tuesday, April 3, 2012

За мене, тебе и едно седум милијарда луѓе

Ок, веќе е доста. Не мислам да се замарам со вовед и други глупости бидејќи не ме бива за тоа. Докажано! Па затоа ќе си кажам она што сакам, колку едноставно. Можеби ќе кажете дека се трескам од земја ама не ми е гајле. Епа луѓе претеравте. Како што некој собрал храброст да ви каже дека Дедо Мраз не постои сега и јас ќе соберам храброст да ви кажам дека не знаете баш се како што мислите. Соочете се со тоа. Знам дека ви е тешко да поверувате ама за жал така е. И мене ми е беше тешко кога сфатив дека не сум се родила во град полн со Анјштајни, но да беше така зарем немаше тука да го изградат Кембриџ. Епа луѓе зарем вие да не сте на нечије место не би ги направиле работите поинакви, или пак не мислите дека не требал така да постапи. Немојте ни случајно да помислите да го наречете глупав или нешто слично, бидејќи не сте му ни до колена. Нема поголем глупак од оној кој друг нарекува глуп. И немојте да се обидувате да ја дознаете причината за некои работи зарем не сфаќате дека не сте способни да разберете. И мислите дека ако кажете дека тоа е божија казна сте направиле голем успех, сетете се дека можете и вие да бидете следните. И пред да кажете дека господ гледа се, само сетете се дека и вас ве гледа. И затоа погледнете се во огледалото и знајте тоа што ќе го видете таму сте вие. Преболете го тоа.